Один знакомый юзер купил новый ПК, конфигурация его нам не важна, кроме одного пункта - жесткий диск. Он был 250 гигабайтным.
Так как юзер брал ПК в магазине, то кроме Windows и офисного пакета на нем ничего не было. «Винт» был разбит на три логических диска - уже хорошо! Многие компании не дают себе напрячься, и на их компах весь диск един - крутись юзер как хочешь!
Я всегда негодовал на работу подобного рода «мастеров сборщиков-установщиков». Но этот случай показал иную сторону медали.
Итак, у юзера «винт» был разбит на три части: 50 гигов под ОСь, проги, игры; 100 и 100 гигов под «все, что хочешь остальное» - это пространство было пустым как Сахара…
Итак, через год после покупки этот юзер звонит мне и просит помощи - дескать, хард полон, надо купить дополнительный и установить. Я удивился – у тебя же он и без того достаточен! Нет, говорит, установил пару-тройку игрушек и закачал менее десятка DVD-фильмов и винт закончился. «Я уже давно мучаюсь, то это сотру, то другое»…
Чувствуя, что здесь что-то не то, приезжаю к нему, смотрю и глазам не верю. Диск С забит под завязку, а диски D и E по-прежнему девственно чисты…
Бедный юзер, мастер компьютерных игр, даже не догадывался, что надо открыть «Мой компьютер» или «Проводник» и там обнаружить логические диски… Он в течении года использовал диск С и думал, что так и надо, что это все доступное пространство…
Когда я ему рассказал об его «ушастой лоханутости» он очень удивился, так как на рабочем столе значок «Мой компьютер» отсутствовал… естественно, откуда ему знать, что диск у него такой агромадный!
Потом я целый час ему объяснял, что физически диск у него один, но разбит на три логических диска. Короче слово «виртуальный» он как-то еще понял, а вот зачем – понять отказался…
Жертва компьютерных игр…
Михаил Дмитриенко, Алма-Ата, 2007
Мен білетін бір пайдаланушы жаңа компьютер сатып алды, оның конфигурациясы біз үшін маңызды емес, тек бір нүктеден басқа - қатты диск. Ол 250 гигабайт болды.
Пайдаланушы компьютерді дүкеннен сатып алғандықтан, онда Windows және кеңсе жиынтығынан басқа ештеңе болмады. «Бұранда» үш логикалық дискіге бөлінді - бұл жақсы! Көптеген компаниялар өздерінің шиеленісуіне жол бермейді және олардың компьютерлерінде бүкіл диск бір - пайдаланушыны қалағаныңызша айналдырыңыз!
Мен мұндай «шебер құрастырушылардың және монтажшылардың» жұмысына үнемі ашуланатынмын. Бірақ бұл жағдай тиынның екінші жағын көрсетті.
Сонымен, пайдаланушының «бұрандасы» үш бөлікке бөлінді: ОЖ үшін 50 гиг, бағдарламалар, ойындар; 100 және 100 гиг «қалғанын қаласаңыз да» - бұл кеңістік Сахара сияқты бос еді...
Сонымен, сатып алғаннан кейін бір жыл өткен соң, бұл пайдаланушы маған қоңырау шалып, көмек сұрайды - олар қатты диск толып кетті, қосымша сатып алып, орнату керек дейді. Мен таң қалдым - сізде бұл жеткілікті! Жоқ, ол бір-екі ойыншық орнатып, он шақты DVD фильмін жүктеп алып, бұрандасы бітті дейді. «Мен көптен бері қиналып жүрмін, енді мен мұны өшіремін, содан кейін басқа нәрсе» ...
Мұнда бірдеңе дұрыс емес екенін сезіп, мен оған келдім, қарадым және өз көзіме сенбеймін. С дискісі толық, бірақ D және E дискілері әлі де таза...
Бейшара қолданушы, компьютерлік ойындардың шебері, «Менің компьютерім» немесе «Explorer» ашып, сол жерден логикалық дискілерді табу керек екенін түсінбеді... Ол бір жыл бойы С дискісін пайдаланып, осылай деп ойлады. Бұл барлық бос орын болуы керек ...
Мен оған өзінің «үлкен құлақты ақымақтығы» туралы айтқанымда, ол қатты таң қалды, себебі жұмыс үстелінде «Менің компьютерім» белгішесі жоқ еді... әрине, ол өзінің дискінің соншалықты үлкен екенін қайдан білсін!
Содан кейін мен оған физикалық түрде бір дискі бар екенін, бірақ үш логикалық дискіге бөлінгенін түсіндіруге бір сағат жұмсадым. Қысқасы, ол «виртуалды» деген сөзді әлі де түсінді, бірақ неге екенін түсінуден бас тартты...
Компьютерлік ойындардың құрбаны...
Михаил Дмитриенко, Алматы, 2007 ж